با توجه به اهمیت برنامه ریزی و نوع و چکونگی کاربرد آن و همچنین بررسی میزان اثرگذاری اش در پیشرفتهای کوتاه مدت و بلند مدت سازمان، بر آن شدم که یک مجموعه اطلاعاتی را که شامل کنکاش موارد فوق باشد را تحت عنوان «بررسی برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک در سازمان» گردآوری نموده و بصورت مقاله ای که چکیده ای از آن در ذیل آمده است، را ارایه دهم: مدیریت عبارت است از: فراگرد برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و نظارت کار اعضای سازمان و استفاده از همه منابع موجود سازمانی برای تحقق هدفهای مورد نظر سازمان. برنامه ریزی عبارت است از: برنامه ریزی عبارتست از فرایندی دارای مراحل مشخص و بهم پیوسته برای تولید یک خروجی منسجم در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیمات. استراتژی عبارت است از: استراتژی یک برنامه واحد، همه جانبه و تلفیقی است که محاسن یا نقاط قوت اصلی سازمان را با عوامل و تغییرات محیط مربوط می سازد و به نحوی طراحی می شود که با اجرای صحیح آن از دستیابی به اهداف اصلی سازمان اطمینان حاصل شود. برنامه ریزی عبارت است از: برنامه ریزی وسیله ای در جهت تحقق هدف یا اهدافی است و هدف نهایی تمام برنامه ریزیها در این زمان اینست که نه تنها ازاثربخشی و کارآیی تمام امکانات برنامه ها و عملکردها برای ارضای نیاز کلیه پرسنل اطمینان حاصل نماید، بلکه این افراد را در شکل گیری و توسعه یک سازمان پویا تشویق و تسهیم نمود. خصوصیات یک برنامه موثر: هر برنامه در سازمان بایستی هم عناصر کمیتی (مسائلی که جنبه مقداری و شمارشی دارند مانند تعداد مدیران و پرسنلی که لازم است آموزش ببینند) و هم عناصر کیفیتی (محتوای آموزش و تخصصهای مورد نیاز و همچنین بررسی تعاریف مربوط به آرمانها، مقاصد، هدفها و…) را در نظر گیرد و به هر دو توجه نماید. برنانه ریزی مدیریتی: فرد و سازمان برای رسیدن به اهداف خویش نیاز به برنامه ریزی دارند. بنابراین ضرورت برنامه ریزی برای رسیدن به جزئی ترین اهداف یک واقعیت انکار ناپذیر است. مدیر خوب کسی است که بتواند آینده را به خوبی ببیند و نتیجه تصمیم های خود را از قبل مجسم نماید. عوامل مهم موفقیت برنامه ها: • کافی بودن زمان و منابع. • وجود رهبر و افراد با تجربه و با صلاحیت در برنامه ریزی. • نگرش و احساس مثبت در مورد طرح و اجرای برنامه. • وجود ساختارهای زیر بنایی حمایتی. • جلب مشارکت پرسنل در مشاغل مهم و حساس و افرادی که در فرآیند برنامه ریزی ذینفع اند. • اجتناب از انتظارات غیر واقعی. • منظم بودن و جامعیت برنامه. عوامل مهم عدم موفقیت برنامه ها: 1- فرآیند نامطلوب برنامه 2- ظهور پیشامدها یا وقایع غیر منتظره 3- نقایص در استراتژیهای اجرایی برنامه 4- ناکافی بودن منابع 5- عدم هماهنگی و تداخل با دیگر برنامه ها چهار عامل مهم برنامه ریزی شامل: 1- اولین مرحله، تعیین اهداف و اولویت آنهاست که همان هدف گذاری است. 2- دومین مرحله، بررسی و پیش بینی منابع و امکاناتی که به تحقق هدف ها کمک می کنند (پیش نگری ). 3- سومین مرحله، تشخیص فعالیتها و اقداماتی است که برای تحقق هدف ها ضرورت دارند. (تبدیل امکانات به اقدامات عملی دقیق یا بودجه بندی) 4- چهارمین مرحله، تعیین خط مشی ها و روشها و ملاک های عملیاتی است. مدیریت استراتژیک عبارت است از: مدیریت استراتژیک عبارت است از فرآیند تضمین دستیابی سازمان به فواید ناشی از به کارگیری استراتژی هاست. طبق این بیان، یک استراتژی مناسب مطابق با نیازمندیهای یک سازمان در زمان مشخص تعریف می شود. شش گام مهم مدیریت استراتژیک: 1- تجزیه و تحلیل محیطی. 2 - پایه گذاری جهت گیری سازمانی. 3- هدف گذاری. 4- تعیین و تدوین استراتژی ها. 5 - بستر سازی و اجرای استراتژی ها. 6 - کنترل استراتژی ها. اهدافی که به مدیریت ارشد در مدیریت استراتژیک کمک می کنند عبارتند از: - دیدگاهی استراتژیک در مورد تجارت داشته باشیم. - درک بهتری از محیط رقابتی بیافرینیم. - روشهای گوناگون مدیریت را درک کنیم. - اخلاق مدیریتی را گسترش دهیم.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.